In een Russische tuchtschool in de Oeral zitten 120 kinderen tussen de 11 en de 15 jaar hun straf uit. Hun misdaden lopen sterk uiteen: de ene is veroordeeld voor het stelen van een brood, de ander voor een drievoudige moord. Liever dan dat ze hun vrijheid terugkrijgen, blijven ze hier opgesloten. Hier zijn ze veilig, krijgen ze voedsel en kleding. Ze gaan naar school en kunnen sporten. In de instelling moeten ze niet vechten voor hun bestaan, maar kunnen ze zijn wat ze zijn: kinderen. Buiten de vier muren wacht hen een onzekere toekomst: meer dan 90% zal na het uitzitten van hun straf opnieuw in de criminaliteit vervallen omdat de maatschappij hen geen alternatief biedt.