De marmer route start vanaf de Griekse groeve, die - zoals vele ondernemingen in Griekenland - beheerd wordt door een Chinese zakenman. Het marmer wordt verzonden naar China waar Chinese beeldhouwers de marmerblokken verwerken tot beelden in Griekse stijl en arbeiders in een Chinese fabriek het restafval verwerken tot souvenirs zoals koelkastmagneten, die dan terug naar Griekenland worden verscheept waar ze, ironisch genoeg, vaak door Chinese toeristen gekocht worden. Regisseur Sean Wang brengt kitschy aberraties - zoals een Eiffeltoren of Europese kastelen midden in China - fraai in beeld met scherpe kleuren, contrasten en composities. Inhoudelijk legt hij complexe verbanden tussen het verlangen van de Chinese middenklasse naar alles wat met Europa te maken heeft en de commodificatie van kunst gemaakt en gekocht door Chinezen.