Voor Ismail en Hakan zijn er maar weinig opties om vooruit te geraken in het leven. Eén ervan is, zoals velen, seizoenswerk in één van de vele all-in hotels in de Turkse rivièra. Ismail is 18 en gestopt met school om geld te verdienen voor zijn familie. Hij droomt van een baan als kapper maar wordt aangenomen als keukenhulp. Hakan is 25 en de jongste van twaalf kinderen. Ook hij is gestopt met zijn studies en hoopt in het hotel zijn sociale angst te overwinnen. Hij wordt aangesteld als badmeester in het aquapark van het hotel. Aanvankelijk zijn de beide jongens erg onder de indruk: ze vermijden elk contact met de hotelgasten en ze kijken hun ogen uit naar de kleurrijke badpakken en de half leeggegeten borden. Naarmate de vriendschap tussen Ismail en Hakan groeit, wordt duidelijk hoe verschillend ze zijn. Terwijl hij de gasten van achter zijn buffet gadeslaat lijkt Ismails honger om de westerse wereld te ontdekken alleen maar toe te nemen. Maar Hakan heeft er moeite mee 'de niemand' te zijn die de hotelwereld van hem eist. Tevergeefs probeert hij met de Russische toeristen te discussiëren over Poesjkin en Dostojevski. Maar is het überhaupt mogelijk om je identiteit aan de kant te zetten voor het geld? En wie kan hier een voorbeeld zijn voor wie? ALL-IN het verlies van onschuld tegen de achtergrond van een vervagende Europese droom. De aanvankelijke vriendelijkheid slaat om in onverschilligheid als Ismails en Hakans inwijding in de absurde wereld van het westerse toerisme hen al snel tot deze vraag brengt: welke dromen zijn het werkelijk waard om na te streven?