In het midden van de jaren ‘80 verscheepte het Zweedse mijnbedrijf Boliden tonnen giftig afval naar Chili om het daar veilig te laten verwerken door het lokale bedrijf Promel. In werkelijkheid werd het grootste deel van het afval simpelweg gedropt in Arica, in het Noorden van Chili, met alle gevolgen van dien. De bewoners kregen te maken met ziektes, baby’s werden geboren met afwijkingen, en een gevaarlijk grote hoeveelheid arsenicum hing in de lucht. Toen de jonge filmmakers Lars Edman en William Johansson dit verhaal onder het licht brachten in hun debuut Toxic Playground was dit het begin van een jarenlange juridische strijd. Een van de personen uit die film was Joselyn, toen nog een meisje. Nu is ze een jonge vrouw,  die haar kind vernoemd heeft naar één van de filmmakers. Want de film én de strijd voor rechtvaardigheid is niet enkel een technisch juridisch kluwen, maar ook een dagelijkse realiteit voor Arica en haar inwoners.