Aan de hand van deze documentaire toont Tobias’ vader hoe het gezin gezamenlijk de vele obstakels heeft overwonnen. Spilfiguur is Tobias zelf, die met zijn grenzeloze optimisme allerminst een slachtofferrol wou spelen. Door zijn beperking voluit te accepteren heeft hij er zelfs zijn beroep van gemaakt; hij is inmiddels docent Nederlandse Gebarentaal is. Vader Alex geeft een inkijk in het gezin aan de hand van allerhande familiefilmpjes. Daarmee gaat Alex niet alleen in tegen de vooroordelen van de maatschappij, maar geeft hij ook moedig zijn eigen aanvankelijke bedenkingen toe. Dankzij Tobias’ aanstekelijke enthousiasme wordt Doof Kind een echte feelgood-docu over het accepteren van jezelf en het omzetten van een beperking in iets positief. Doof Kind won de publieksprijs op het prestigieuze documentaire festival IDFA.