Het vluchtelingenkamp van Agamé in Benin geeft niet meteen de indruk van tijdelijke opvang. De tentjes en huisjes langsheen de centrale weg geven aan dat dit een dorp is, inderhaast verhuisd naar een nieuwe locatie. De verf van het UNHCR logo is ondertussen van de zeilen afgebladerd, de tenten worden meer en meer vervangen door lemen huisjes. Het dagelijkse leven van de inwoners houdt het midden tussen angst om weer te moeten vertrekken en de opbouw van iets dat ooit een thuis moet worden. Deze poëtische, wondermooie film biedt een unieke kijk op het dagelijkse leven in een vluchtelingenkamp.