Documentairemaker Manu Bonmariage maakte meer dan 80 documentaires en is binnen de Belgische documentaire-wereld dan ook een sleutelfiguur. Hij verloor een oog toen hij 6 jaar was, maar dat weerhield hem niet om de camera op te pikken en een indrukwekkend repertoire op te bouwen als documentairemaker. Hij droeg altijd een camera op zijn schouder en bekeek de wereld door de lens. De eerlijke manier waarop hij mensen en hun verhalen vol mededogen en vaak met een gezonde dosis humor in beeld bracht was uniek. Vandaag is hij een stuk in de 70 en lijdt hij aan Alzheimer. Terwijl zijn geheugen hem parten speelt, keert zijn dochter Emmanuelle terug in de tijd en maakt een warm, humoristisch, en uiterst eerlijk portret van de man die dicht aansluit bij de personages die hij zo graag in beeld bracht. Deze film wordt uitgeleid door de regisseur.