Over een periode van drie jaar filmde Rosi in de grensgebieden van Syrië, Irak, Koerdistan en Libanon, langs de door oorlog en terrorisme gehavende grenzen in het Midden-Oosten. Dictatuur, invasies en geweld voeden elkaar in een vicieuze cirkel die het leven van de plaatselijke bevolking voortdurend ontwricht. Op de achtergrond zijn strijd en vernietiging alom aanwezig, maar op de voorgrond vinden we universele menselijkheid. Verschillende, parallel lopende verhalen van gewone mensen in een uitzonderlijke situatie. Een 10-jarige jongen werkt keihard voor enkele zuurverdiende centen, een groep vrouwelijke soldaten bewaakt de grens, een dokter probeert ook voor de mentale gezondheid van zijn patiënten te zorgen en enkele kinderen proberen hun weg te vinden na het verlies van hun ouders. Een sublieme documentaire, confronterend in zijn schoonheid.