Rabot vertelt het verhaal van een sociaal woonblok dat tegen de vlakte moet. Mensen die een uitweg zoeken in hun miserie komen er van het dak springen, zij die nergens anders een woning vonden, kregen er een plaats. Een klein dorp in de hoogte waar onverschilligheid hoogtij viert. Zowel de bewoners als het gebouw moeten weg, het einde van een woelig tijdperk. We volgen een aantal bewoners tijdens de laatste maanden van hun leven in de woontoren. Een raamvertelling over liefde, eenzaamheid en armoede in het hart van onze Westerse samenleving. Het langspeeldebuut van de Gentse regisseur Christina Vandekerckhove ging in première op het Filmfestival van Gent en won nadien ook de Publieksprijs. Het is niet de eerste keer dat een documentaire aan de haal gaat met de publieksprijs in Gent, maar wel de eerste keer dat een Vlaamse docu dat doet. 'Rabot' is dan ook veel meer dan een Gents onderonsje: de film is een krachtig en waardig portret van (kans)armoede, verteld met veel mededogen, maar zonder te verbloemen; in prachtige kaders, maar zonder franjes. De intense score van Stijn Ylode De Gezelle en Madensuyu, maken het af.