Daniel is ervan overtuigd dat hij een beter, misdaad-vrij leven zou hebben gehad als zijn vader hem niet zou hebben verlaten op 3-jarige leeftijd. Die Nederlandse vader wil echter niets te maken hebben met zijn zoon, die terecht is gekomen in de dodencel van Addis Abeba. De twee zijn veroordeeld tot elkaar door een DNA-test en blijken uiteindelijk meer gemeen te hebben dan ze ooit zouden gedacht hebben. Regisseur Floris-Jan van Luyn is zowel regisseur als schrijver en is met The Bastard niet aan zijn proefstuk toe. Zijn documentaire Diary of a Homing Pigeon vertelde het verhaal van een postduif vanuit het unieke vertelperspectief van een duif. Over die film vertelde Luyn dat hij zich niet noodzakelijk helemaal aan de realiteit houdt, maar een mix brengt van realiteit en documentaire. Deze stijl hanteert hij in The Bastard door op zoek te gaan naar het verhaal achter de realiteit. Hoe Daniel een ultieme poging doet om in contact te komen met zijn vader en in vrede te komen met het verleden.