Sinds de ondertekening van het Kyoto-protocol in 1997 wordt de CO2-uitstoot geregeld door emissierechten: vervuilende landen kunnen CO2-kredieten kopen van ‘propere’ landen. De verkoop wordt geregeld op een wereldwijde markt en is onderhevig aan de wet van vraag en aanbod – er valt grof geld te verdienen. De vervuiling wordt ook niet echt aangepakt, ze wordt gewoon verhandeld door makelaars. Regisseuse en activiste Amy Miller verdiepte zich in deze koehandel van emissierechten en zijn perverse nevenwerkingen en goot haar verontwaardiging in een striemende aanklacht tegen het systeem.