Zomer 2008, in West-Vlaanderen begint een familie vlastelers aan het nieuwe seizoen. Twee broers, Walter en Wilfer Devos, de zeventig voorbij, staan aan het hoofd. Al vijftig jaar werken ze alsof de tijd is blijven stilstaan: hard en meedogenloos. De glorietijd van de Vlaamse vlassers is al lang voorbij maar de Devossen zijn stugge overlevers. Ze hebben harde tijden gekend, maar uiteindelijk hebben ze goed geboerd, niet door te moderniseren maar door eigengereid verder te doen op hun manier. Hun wereld is op een halve eeuw tijd niet veranderd maar de moderne samenleving met zijn reglementen en voorschriften dringt binnen. Plots is er het woord ‘zonevreemd’ en dreigt de overheid ermee hun vertrouwde werkplaats te sluiten omdat die niet meer conform de wetgeving is. De broers weigeren zich neer te leggen, maar een sluiting lijkt onvermijdelijk. Vlasman is een ode aan een verdwenen generatie vlasmannen en aan een manier van leven die op het punt staat te verdwijnen.