Ze zong kaskrakers als ‘Me and Bobby McGee’, verkocht na haar dood vier miljoen elpees en is tot op heden een voorbeeld voor vrouwelijke rockartiesten: blueszangeres Janis Joplin.
In ‘Janis: Little Girl Blue’ geeft filmmaakster Amy Berg ons een uniek inkijkje in de hoogte- en dieptepunten uit het leven van Janis Joplin. We zien een naar liefde hunkerende vrouw, die niets liever wil dan zichzelf geven aan de wereld. Als kind werd ze gepest, als puber hoorde ze nooit bij de mooie meisjes. Wanneer ze op haar zeventiende ontdekt dat ze zich met haar stem kan onderscheiden, lijkt dat een afsluiting van een moeilijke fase in haar leven. We zien haar jeugd en het succes, de staande ovaties op het popfestival Monterey in 1967 en we zien haar volledig uit haar dak gaan tijdens Woodstock in 1969. Maar de film toont ook het drugsgebruik dat haar uiteindelijk fataal wordt. Rode draad vormen fragmenten uit openhartige brieven die Janis schreef aan haar ouders en geliefden, voorgelezen door singer-songwriter Cat Power. ‘Janis: Little Girl Blue’ is een meeslepend eerbetoon aan zowel een beschadigd mens als een onverschrokken zangeres.