Voor de film 'Kabul, City in the Wind' keerde regisseur Aboozar Amini terug naar zijn geboortestad. Hij bracht uren door in een lokale bus die al 40 jaar dezelfde route aflegt, van West-Kabul naar het centrum. Gedurende deze ritten ontmoet hij Abas, Afshin en Benjamin. Abas is een impulsieve, spontane buschauffeur die zijn route kent als de palm van zijn hand. Tijdens het rijden met zijn gammele bus mijmert hij over zijn uitzichtloze bestaan, zingt hij liedjes en inhaleert hij non-stop van een geïmproviseerde hasjpijp. Abas en Afshin zijn twee broertjes uit het arme deel van Kabul. Wanneer hun vader om veiligheidsredenen het land verlaat, wordt de oudste broer Afshin verantwoordelijk voor het gezin. Zonder te romantiseren laat de film een ander Kabul zien, een wereld naast het geweld, vol levenslust en schitterende personages. Een ontroerend, mooi portret van het dagelijks leven dat ondanks alles gewoon doorgaat.