Wanneer niemand minder dan Peter Jackson een documentaire maakt over WOI zijn de verwachtingen hooggespannen. Wanneer de pers- ondanks die torenhoge verwachtingen - struikelt over de superlatieven, dan zegt dit veel. Peter Jackson heeft dan ook een magistrale film afgeleverd. 600 uur aan beeldmateriaal uit het BBC-archief werd onder handen genomen en opgepoetst: ruis en krassen werden verwijderd en de snelheid aangepast. Daarna werd beeld per beeld ingekleurd. Het resultaat is verbluffend en staat mijlenver van de gekende schokkerige zwart-wit beelden. En toch ligt de kracht van deze documentaire niet louter in technisch vernuft. Jackson maakte de bewuste keuze om geen geschiedenisles te serveren: er is geen verklarende voice-over en interviews met historici ontbreken. Hij laat de mensen die meevochten zèlf aan het woord. Letterlijk. Door getuigenissen uit de jaren ’60, maar ook door de soldaten een stem te geven. Hij huurde forensische liplezers in die de geluidloze filmbeelden analyseerden en achterhaalden wat er gezegd werd. 100 jaar geleden was nog nooit zo dichtbij.