Net als in elke grootstad zijn de ondergrondse gangen van de metro van Moskou een wereld op zich, een niemandsland zonder daglicht waarin iedereen onderweg is. Een muzikant verkleed als kerstman praat met een passagier over Dostojevski, het universum en de Russische ziel; feestvierders zingen uit volle borst, een verkoper probeert tevergeefs zijn ballonnen te slijten. De geluiden van de aankomende en vertrekkende treinen vormen de achtergrond van een tragikomische voorstelling die zich doorlopend afspeelt, met kleurrijke metropassagiers als miniaturen van de maatschappij. Where we Headed won de Prijs voor Beste Debuut op IDFA.