In haar langverwachte tweede langspeler kiest Alma Har’el voor een verhaal over mensen op zoek naar de betekenis van ware liefde. Zo volgen we de relatieproblemen van de mindervalide Joel en de stripster Blake. Wil heeft het dan weer moeilijk met het opvoeden van zijn zoon, nu hij niet de biologische vader blijkt te zijn. Tot slot worstelt Victory met de pijnlijke scheiding van haar ouders waaronder de hele familie lijdt. Alma Har’el weet via deze verhalen de complexiteit van liefde op een zeer elegante manier bloot te leggen. 

 

Alma Har’el, die in 2011 voor Bombay Beach de prijs voor beste documentaire won op Tribeca Film Festival, gebruikt een sterk staaltje cinematografisch kunnen om niet enkel het heden, maar ook het verleden en de mogelijke toekomst van de drie verhaallijnen in beeld te brengen. Daarbij laat ze fictie en realiteit perfect in elkaar overvloeien. Voor dit originele project kreeg ze de steun van twee andere grote namen: Shia LaBeouf en Flying Lotus. Zij hielpen respectievelijk als producer en als componist. De speciaal voor deze film gecomponeerde muziek draagt dan ook sterk bij tot het poëtische karakter van de film.