Filmmaker Theo Anthony’s volgt in zijn eerste langspeel-documentaire rattenvanger Edmond die de kijker gidst doorheen de straten van Baltimore. Maar door de ratten te volgen komt het ware probleem van Baltimore – en met uitbreiding van heel wat hedendaagse grootsteden – aan het licht en wordt de film een portret van de sociale opsluiting van de 20ste eeuw. Er zijn immers verschillende ‘kooien’: de ontwikkeling van de rijke buurten in Baltimore enerzijds en de gettovorming bij de zwarte bevolking anderzijds.

Rat Film wijkt af van het zuivere waarnemings-storytelling en verschuift zijn focus naar het scheve, claustrofobische wereldbeeld van de rat. Zo krijgt de kijker op een bepaald moment een portie virtual reality voorgeschoteld, wanneer de lens van de film zich positioneert in de ogen van een rondhollend knaagdier in een doolhof. Regisseur Anthony grijpt terug naar wat “behavioral sink” wordt genoemd en waar het gedrag van de rat als verklaring dient voor de houding van de mensen in een overbevolkte gemeenschap. Of hoe het rattengedrag een weerspiegeling kan zijn van het menselijk gedrag.