Edgar Welch viel gewapend de beruchte eettent binnen om op eigen houtje de vermeende slachtoffers te redden. Welch dacht de held van het verhaal te worden, maar kwam buiten als nationale kop van jut. Hoe kon hij zich zo laten verblinden door de meest uitzinnige complotfantasieën? Charlie Lyne, eens zelf een “believer” van een soortgelijk Brits verhaal, schetst een sympathisch portret over hoe Welch iets te ver ging in zijn “personal truth.”